dinsdag 3 april 2012

Mijn Myeloom behandelplan

16 september 2011 de dag waarop mijn leven een andere wending kreeg.


Die dag ging ik met een hele stoot informatie naar huis, en 1 week later stond het volgende bezoek bij de arts op het programma.
In die week kon ik vragen op papier zetten - die ik aan de dokter wilde vragen - de informatie brochures die ik had werden van A tot Z gelezen - de nodige tranen passeerden de revue - en de GROTE vraag : WAAROM !!!
Bij het bezoek aan mijn arts had ik 2 A4(tjes) waarop ik vragen had geschreven, zoals:
  1. Angst om in de toekomst Morfine te gebruiken ( slechte ervaring met mijn nieuwe Heup O.K )
  2. Als er nu geen behandeling plaats vindt - omdat ik in een begin fase zit - hoe wordt dit onder controle gehouden ?
  3. Ik draag een tweetal virussen in mijn lichaam ( die om kunnen slaan in kwaadaardig ) heeft dit iets te maken met Myeloom.
Verdere vragen zal ik jullie mee besparen, is ook eigenlijk niet meer van belang.


  • Gelukkig kreeg ik overal een mooi antwoordt op, en toen kwam de dokter met voor mij met de FINALE aanpak van BEHANDELING.
  • Om de 2 maanden op controle, met vooraf bloed laten prikken.
  • En gelijk op 27 september starten met de maandelijkse APD infuus.
En volgens het zeggen van de dokter, en daar heb ik gewoon een goed buikgevoel bij, ik zit in de begin Fase. En daar moet ik nu de vruchten van plukken, want als men eenmaal met de therapie start veranderd er toch een hele hoop.

Hier wil ik dit verhaal mee afsluiten, jullie weten nu hoe mijn behandel plan eruit ziet.
En een volgend verhaal komt snel, want ik wil jullie graag laten weten wat ik in de volgende periodes allemaal heb mogen beleven.

Tot dan de groetjes van Yvonne








2 opmerkingen:

  1. Hoi Yvonne

    Fijn dat je weer een bericht geschreven hebt.
    Toch wel fijn dat je nog in de begin fase zit en dat je nog geen echte behandeling in de vorm van chemo nodig hebt. Chemo is troep maar ja als we het nodig hebben mogen we blij zijn dat het er is. :-)
    Ik kan me voorstellen dat er wat tranen zijn gevloeid. Het is allemaal ook niet niets. Je hoort tot de groep kankerpatiƫnten, en dat is iets wat je niet wilt. Het gaat normaal je huis voorbij . Alleen nu niet ben je zelf aan de beurt. Wat ik zelf wel regelmatig denk is, als je nu de straat overloopt kun je ook zo aangereden worden en weg zijn. Wij weten dat we ergens een keer gaan. Nou als we dit lang kunnen uitstellen dan is het ook goed. Hoe langer we het uitstellen des te meer tijd is er om nieuwe medicijnen te ontwikkelen. Op sommige site's staat zelfs dat geheel genezen niet geheel ondenkbaar is. Daar ga ik dus vanuit.
    Doe jij dat ook maar en gelukkig hoef jij nog niet behandeld te worden maar goed in de gaten gehouden te worden.
    Ik ga je site elke dag goed in de gaten houden.

    Ik geeft je vanuit Veldhoven een dikke knuffel.
    Groetjes Rona

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Rona,
      Dank voor je bericht. Ik ga er ook vanuit dat de medicie niet stil staat op het gebied, van het ontwikkelen van nieuwe medicijnen. En Rona ik zelf ben wel zo nuchter, het komt zoals het komt - maar ik ga niet bij de pakken neer zitten - ik ga ook als het zover is met de testgroep meedoen - misschien draag ik het ei van Columbus bij me :-) , en zal er een wonderbaarlijke iets gebeuren. Dus mijn motto: blijf positief !! Tot zover Rona, dank en harte groet Yvonne

      Verwijderen