zaterdag 14 september 2013

Tijd om er even bij stil te staan

15 sept. 2011             De tijd vliegt                             15 sept.2013

Ik zie het zo in mijn geest als een film voorbij gaan. De uitslag die ik definitief op de 15e sept. 2011 kreeg. De ziekte van Kahler. Ongelooflijk maar het was waar ik had die vervelende ziekte. Ik had diverse keren tegen Martin gezegd : ik kan nu mijn koffer pakken en naar Australië vertrekken, maar die kl..te ziekte neem ik overal mee naar toe. Doemscenario's hebben de eerste periode de revue gepasseerd. En de eerste periode hebben dan ook rijkelijk de krokodillen tranen gevloeid. En natuurlijk de vraag : WAAROM !! Maar goed op deze vraag krijg ik / krijgen wij geen antwoordt. Al vrij snel na de diagnose startte ik met de maandelijkse APD infuus. En ieder 2 maanden stond de controle bij de arts op het programma. Ook ben ik vrij snel na alles gestart met mijn BLOG, zodat een ieder die dit wil mij kon volgen, en zodat ik niet iedere keer het zelfde verhaal moest doen. Zo zijn de eerste maanden omgevlogen, en het nieuwe jaar 2012 stond voor de deur.

Het nieuwe jaar wilde ik met een open Visie het leven in kijken en ging ik in Januari met een nieuwe PAARSE bril door het leven. In 2012 gebeurde niets dramatisch en zo schoof ik door 2012 heen, met mijn nieuwe PAARSE bril. Waar ik trouwens wel de nodige complimenten voor kreeg.

Effin en zo zit men alweer in de 9e maand van 2013, de maand die in 2011 mijn leven toch wel deed veranderen. Ik heb nog in totaal 5 APD infusen te gaan, en nog 1 x op controle bij mijn arts ( dit jaar ). En zo gaat 2013 ook héél langzaam naar het eind toe. Kijk maar eens om je heen overal en vooral in de winkels heerst weer Sinterklaas en zelfs Kerst sfeer.

Al met al zeg ik vaak genoeg : kom ik er op dit moment nog goed af. Ik blijf positief en zie wel hoe de weg voor mij uitgestippeld is wat betreft mw. KAHLER. Mijn eerste 2 jaar zitten erop. Ik wil diegene die mij volgt op mijn BLOG , dank zeggen.

En alle andere lotgenoten : al het beste toe wensen. Hierbij sluit ik mijn verhaal af. En tot mijn volgende schrijven.

Harte groet Yvonne